|
Een koude ochtend
Scribbled down on Saturday, 6 August 2005 12:09:49 PM |
|
Slapen lukt me niet deze dagen zonder dat ik telkens een glimp werp op het display schermpje van een mobiel die ooit kado was gedaan aan mijn moeder op Moederdag. De reden dat ik het van haar afgenomen heb, is omdat de beltegoedkaarten goedkoper zijn dan die van KPN. Alleen betaalde ik soms teveel aan berichtjes als ik niet na 3 uur smste en dat deed ik niet altijd. Meestal was mijn liefste na middernacht bereikbaar en op zulke tijden wilde ik niet teveel van hem missen. Wat toch vaak gebeurde, vooral als ik na middernacht mijn ogen moeilijk open kon houden. Nog steeds blijft zijn verblijf en welzijn onbekend. Terwijl ik met een paar woordenboeken aan het schouwen was om een paar betekenissen van woorden na te gaan die ik mogelijk verkeerd heb gebruikt in het Engels, zag ik mijn stapel tarotkaarten. Ik kwam eventjes in verleiding te staan om het verleden te weten, alleen durfde ik het niet. Wat als ik wat met het verleden deed waardoor het antwoord negatief aan me presenteerde? Wat als ik de waarheid niet aankon? Ik blijf liever wachten totdat hij naar me toekomt. Hij zal naar me toekomen. Dat zal hij toch? Daar was ik het toch niet zo zeker van. Wel deed het me veel verdriet om in stilte te leven, zonder begrip of kennis van wat er allemaal met hem aan de hand is. Ik praat teveel over hem, echter was hij mijn energie, mijn kracht. Hij betekent veel voor me en hij weet het beter dan wie dan ook. Hij is de motief dat ik hier nog zit. Het huis slaapt en het is 12 uur 's middags. Saaiheid en verveling zijn de kenmerken van bijna alle dagen, vooral zaterdag en zondag. Ik luister maar naar wat nummers waar ik regelmatig naar luister om me wat op te peppen. Het was een illusie dat alles in orde was, ik geloofde het graag. En een beetje hoop is niet altijd mis. Hoewel... je had goede hoop, of slechte hoop. Bij de ene werd je op handen gedragen, werden jouw schrammen zachtjes gelikt, bij de andere verdronk je. Slechte hoop = valse hoop = een pijnbank. Het doet me niets dat ik mezelf al een tijdje niet echt verzorg, ik voel me smerig en zo hoor ik me ook te voelen, in zulke situaties. Ik zal mezelf later wel schoonspoelen met warm water, ik voelde me enorm koud. Het weer was zo veranderlijk en gecompliceerd in mijn mening. Het kon op de ene moment bloedwarm zijn en later had ik de rillingen oftewel kippevel van de temperatuurdaling. Ik ben hopeloos... Er valt niet zoveel uit te leggen. Ik hoopte op goed nieuws, spoedig. Zeer spoedig. |