Verminkt
Scribbled down on Sunday, 28 August 2005 14:31:12 PM |
Vieze, vuile woorden doorklinken in mijn oren Als sletterige, vervloekte hoer kom ik naar voren Een vuist in het gezicht bloed in mijn mondhoek Trek me overeind aan mijn haar en open mij als een boek Spuug op mijn verscheurde kleren een ruk aan mijn kanten beha Generend voel ik mij bloot en vergeet dat ik besta Druppels magma op mijn lijf Kapot is nu mijn streven naar geluk dat nu doodgaat en een verschrikking is om te blijven leven Een geest dwalend uit zijn omhulsel een smerig kern tussen mijn benen Trek je je terug uit mij Gewond blijf ik achter onder jouw stenen Verminkt |